Poza tradycyjnymi miodami wytwarzanymi przez pszczoły z nektaru roślin na rynku coraz częściej można spotkać miody smakowe, z dodatkami czy też ziołomiody. Różnica między nimi wynika z różnych metod ich wytwarzania oraz stosowania różnych dodatków. Dzięki tym zabiegom miód zyskuje dodatkowe właściwości odżywcze oraz smakowe, stając się tym samym bardziej atrakcyjny do spożycia.

Miód to jeden z najcenniejszych produktów pochodzenia zwierzęcego. Jego wartości zdrowotne i odżywcze są znane i cenione od setek, a nawet tysięcy lat. Przydatność lecznicza miodów, czas - po jakim krystalizują - i smak w dużej mierze są zależne od tego, z jakich kwiatów pochodzą. Mogą być aromatyczne, ale też łagodne.

Zgnilec amerykański to choroba zakaźna czerwiu pszczelego, wywoływana jest przez Penibacillus larvae – gram dodatni. Ta bakteria  wytwarza niezwykle wytrzymałe przetrwalniki. Najczęściej pojawia się latem, na początku choroby można zaobserwować zamarcie pojedynczych larw, które dość trudno dostrzec. Larwy matowieją i ciemnieją przybierając kolor od ciemno-kremowego poprzez brązowy, aż do prawie czarnego. Larwy stają się miękkie, zamieniają się w kleistą masę, którą jeśli trafimy na odpowiedni moment, można wyciągnąć z komórki za pomocą zapałki w postaci cienkich nitek (posiada zapach podobny do palonych włosów).

Do grona szkodników odpowiedzialnych za największe straty wosku trzeba zaliczyć gatunki moli woskowych (barciaków). Wyróżnia się dwa gatunki barciaków powszechnie występujące w pasiekach: barciaka większego (Galleria mellonella) i barciaka mniejszego (Achroia grisella). Barciak większy, znany powszechnie jako motylica woskowa duża, jest szarym lub szarobrązowym motylem o długości ciała 10-14 mm, zaś barciak mniejszy ma ubarwienie od ciemno popielatej do żółtoszarej i jest długości 10 mm. Cykl rozwojowy obu szkodników jest zbliżony do siebie.

Głos pszczelarzy dotyczący przeprowadzania właściwej ochrony chemicznej roślin. Praca pszczół i innych owadów zapylających jest bezcenna. Nadszedł okres kiedy pszczoły rozpoczęły intensywną pracę w polu i jednocześnie zaczęło się stosowanie środków chemicznych w celu ochrony upraw przed szkodnikami, grzybami i chwastami. Środki chemiczne mają chronić, ale nie zabijać. Dlatego pszczelarze apelują, żeby chemiczną ochronę roślin wykonywać zgodnie z zasadami i instrukcjami zawartymi na opakowaniach.