Produkt lokalny to najczęściej wyrób lub usługa, z którą utożsamiają się mieszkańcy regionu. Jest on produkowany w sposób nieprzemysłowy, niemasowy, z surowców lokalnych lub przy użyciu lokalnych metod wytwarzania. Produkt lokalny to także produkt, który dla mieszkańców danego regionu jest codzienny, pospolity, natomiast dla osób z zewnątrz stanowi cos wyjątkowego i specyficznego.


Wytwarzaniem produktu lokalnego często zajmują się mali producenci rolni, którym taka produkcja zapewnia zbyt, przynosi zysk i daje źródło utrzymania. Taka produkcja wspiera także lokalną gospodarkę, zmniejsza koszty transportu i pozytywnie wpływa na środowisko. Produkty lokalne powinny być lepszej jakości, powinny być produkowane z lokalnego, świeżego surowca (możliwe, że z rodzimych ras i starych odmian roślin) i tańsze dzięki krótszemu łańcuchowi pośredników i sprzedaży wśród lokalnej ludności.
Sformułowanie „lokalny” czy „produkt lokalny” jest używane potocznie i nie zostało zdefiniowane w aktach prawnych. Można przyjąć, że produkt lokalny to produkt wyhodowany czy wytworzony w okolicy. Określenie lokalny w przepisach prawnych pojawia się w „Rozporządzeniu MRiRW z dnia 8 czerwca 2010 r. w sprawie szczegółowych warunków uznania działalności marginalnej, lokalnej i ograniczonej” (z późniejszymi nowelizacjami), gdzie zostało sprecyzowane, że wytworzony produkt może być sprzedawany „lokalnie”, czyli w województwie, gdzie został wytworzony i w powiatach przyległych.


 Produkt regionalny to produkt, który wyprodukowano w określonym regionie. Często mówiąc o takich produktach używa się określeń związanych z położeniem na mapie danego ternu np. produkt regionalny z Kurpi Białych, z Podlasia, z Wielkopolski czy górski z Podhala. Produkt regionalny, ma także precyzyjne określenie w regulacjach prawnych dotyczących artykułów i środków spożywczych wysokiej jakości. Przez produkty regionalne, nazywane inaczej produktami znanego pochodzenia rozumiane są produkty, których wysoka jakość i renoma związana jest z regionem, w którym są wytwarzane, przy czym region nie musi być regionem w sensie geograficznym, tylko oznacza obszar, z którym związane jest wytwarzanie produktu.

 Produkt tradycyjny, jest wytwarzany tradycyjnymi metodami i z tradycyjnie używanych surowców. Określenie „tradycyjny” jest używane w europejskich i krajowych aktach prawnych i ich szczegółowe definicje nieznacznie różnią się od siebie. Produkt tradycyjny może, ale nie musi być powiązany z regionem. Co ważne, to tradycyjna metoda może zostać zmodernizowana bez pogorszenia jakości produktu. Są to przypadki zastąpienia ręcznego mieszania, ubijania, krojenia współczesnymi mechanicznymi narzędziami, przy zachowaniu końcowego efektu tak jak w przypadku pracy ręcznej. Zamiany części ręcznego procesu wytwarzania na mechaniczny, czasem niesłusznie, interpretowane są przez służby kontrolne, kwestionujące tradycyjność produktu właśnie z powodu ich mechanizacji. Tymczasem dla zachowania tradycyjnego charakteru produktu najważniejszy jest skład, a właściwie unowocześniona metoda wytwarzania może wręcz przyczynić się nie tylko do zmniejszenia nakładu pracy, ale też do zwiększenia bezpieczeństwa i higieny produktu końcowego.

Opisane powyżej 3 kategorie lokalny, regionalny i tradycyjny często się na siebie nakładają jak np. powidła z Doliny Dolnej Wisły smażone tradycyjnymi metodami od dawna ze śliwek rosnących na tym terenie czy olej z lnianki z okolic Szamotuł wyciskany z lokalnych odmian tej rośliny.

Czytaj więcej: Rośliny energetyczne i inne